เหตุผลนั้นง่ายนิดเดียว เพราะมันคือความ "กลมกล่อม" ในทุกๆหน้ากระดาษ ทาเคฮิโกะ อิโนอุเอะ ผู้เขียนเรื่องนี้ไม่ได้พยายามยัดเยียดความเป็นกีฬาบาสเกตบอลให้กับผู้อ่านอย่างเดียว แต่เขาเลือกใช้วิธีเล่าเรื่องที่มีส่วนของความเป็นมนุษย์เข้าไป ดราม่าระหว่างเพื่อนร่วมทีม, จิ๊กโก๋กลับใจ, พระเอกที่มาเล่นบาสเพราะผู้หญิง แต่สุดท้ายก็หลงรักบาสเกตบอลอย่างหัวปักหัวปำ หรือแม้แต่การปลุกวิถีหมาจนตรอกที่ใครๆ ก็บอกว่า "ไม่มีวันเอาชนะ" ให้กลายเป็นผู้ชนะได้ ยกตัวอย่างเช่นศึกระหว่าง โชโฮคุ กับ เทคโนซังโน ที่ถือว่าเป็นไคลแม็กซ์ที่สุดของเรื่องนี้เป็นต้น 

เรื่องราวเหล่านี้สามารถเอาชนะใจลูกผู้ชายได้อย่างง่ายดาย มิตรภาพ, ความเป็นนักสู้ โดยเฉพาะสิ่งที่สำคัญที่สุด อย่างเช่นเรื่องของคาแร็คเตอร์ของตัวละครแต่ละคนนั้น ถือว่าเป็นสิ่งที่ทำให้ สแลมดังก์ เป็นการ์ตูนที่อ่านแล้ววางไม่ลงอย่างแท้จริง

ซากุรางิ ฮานามิจิ เริ่มต้นจาก 0 ufa และพยายามสุดชีวิตเมื่อรู้ว่าตัวเองรักบาสเกตบอลจากใจจริง, รุคาว่า คาเอดะ กับเป้าหมายการเป็นนักบาสเกตบอลญี่ปุ่นที่ได้ไปเล่นใน NBA, อาคางิ ทาเคโนริ ที่ต้องการทิ้งทวนชีวิต ม. ปลายปีสุดท้ายด้วยการพาโรงเรียนไปแข่งอินเตอร์ไฮ หรือบาสเกตบอลชิงแชมป์ประเทศระดับ ม.ปลาย เป็นตัวอย่างของการขายสตอรี่ที่ทำให้เรื่องดำเนินไปข้างหน้าอย่างเร้าใจ